اختلالات شنوایی و کم شنوایی از اختلالاتی است، که در سنین بالا و در دوران سالمندی بسیار رایج می باشد، که آسیب های شنوایی در دوره ی سالمندی، بر سلامت جسمی و روانی فرد بسیار تاثیرگذار است و تغییرات زیادی را در زندگی فرد سالمند ایجاد می کند و ممکن است فرد دچار ضعف خودباوری، زودرنجی، انزوا طلبی، ناامیدی، افسردگی و احتمالا اختلال فراموشی شوند. سمعک، یکی از راهکارایی است که برای کمک به اختلالات شنوایی مورد استفاده قرار می گیرد که در این مقاله به پیرگوشی در سالمندان و لزوم استفاده از سمعک می پردازیم.
آستانه شنوایی طبیعی بین 20- 0 دسی بل است، و از 20 دسی بل به بعد بیمار دچار کاهش شنوایی خواهد شد. از 50-20 دسی بل کاهش شنوایی متوسط، از 70-50 دسی بل کاهش شنوایی شدید و از 70 به بالا کاهش شنوایی عمیق است. آسیب به قسمت خارجی گوش حداکثر کاهش شنوایی ای که ایجاد می کند در حد متوسط تا خفیف است، که هرچه کاهش شنوایی شدیدتر باشد به معنای این است، که قسمت های داخلی تر گوش آسیب دیده اند. محققان برای برگرداندن شنوایی فرد، دستگاهی به نام سمعک را اختراع کرده اند که توانسته کیفیت زندگی بیماران با کاهش شنوایی را ارتقا دهد.
پیرگوشی در سالمندان:
روند سالمندی، منجر به انواعی از کاهش شنوایی وابسته به افزایش سن یا پیرگوشی می گردد. به علت مشکلات متفاوت متابولیک، اختلالات عروقی و خونرسانی، مشکلات عصبی و … سلول ها و گیرنده های حساس دستگاه شنوایی یا اعصاب مربوط به دستگاه شنوایی، دچار آتروفی یا اختلالات ساختاری-عملکردی شده و لذا فرد در دریافت و پردازش محرکات شنیداری دچار اختلال و انواعی از کم شنوایی می گردد.
دو نوع کاهش شنوایی وجود دارد، که انواع آن کاهش شنوایی از نوع انتقالی و کاهش شنوایی حسی-عصبی است، که در نوع اول که آسیب به سیستم انتقالی وارد شده است، و درمان آن نیز آسان تر است و با جراحی نیز امکان بهتر شدن شنوایی وجود دارد، در نوع دوم که کاهش شنوایی از نوع حسی_ عصبی می باشد، جراحی در بهبود شنوایی تاثیری چندانی ندارد و درمان آن نیز مشکل تر است. برای اصلاح کاهش شنوایی حسی-عصبی بهتر است از سمعک استفاده گردد، که سمعک می تواند فرکانس های مفید را بیشتر کند و کیفیت صدا را تغییر دهد و فرد شنوایی نسبتا عادی به دست آورد.
علائم پیرگوشی:
انسان ها در طول سالیان و تقریبا با گذشت هر دهه از عمر، بخشی از سلول های بدنشان را از دست می دهند، سلول های شنوایی موجود در گوش سالمندان قدرت بازسازی ندارند و از دست دادن این نوع از سلول ها، باعث از دست رفتن کارکرد گوش می شود. در صورت وجود پیرگوشی، اصوات آهسته تر و با وضوح کمتر به نظر می رسند، که این امر سبب می شود شنیدن و درک گفتار مشکل تر شود. افراد دچار پیرگوشی ممکن است چند مورد از موارد زیر را تجربه کنند:
- به نظر می رسد دیگران به صورت نجوا یا زمزمه صحبت می کنند.
- شنیدن و افتراق اصوات”زیر” مانند (س) و (ش) برای آنان مشکل است.
- درک محاورات به ویژه در صورت وجود اصوات زمینه ای، مشکل است.
- شنیدن صدای مردان از صدای زیر زنانه برایشان راحت تر است.
- برخی اصوات آزاردهنده یا خیلی بلند به نظر می آیند.
- ممکن است دچار وزوز گوش (صدای زنگ، غرش یا هیس هیس در یک یا هر دو گوش) هم باشند.
علل ایجاد پیرگوشی:
1_ بالا رفتن سن و پیری:
با بالا رفتن سن، از دست دادن شنوایی به طور مداوم در اکثر افراد رخ میدهد، تقریبا 30% از بزرگسالان بین 65 تا 75 ساله دارای افت شنوایی هستند و تخمین زده می شود که 40 تا 50% افراد 75 ساله و بالاتر از آن تقریبا ناشنوا هستند.
2_ آسیب و ضربه به سر:
ضربه به سر ممکن است موقعیت استخوانچه های گوش میانی را تغییر دهد و باعث شود صدا به گوش داخلی ارسال نشود. گاهی یک ضربه شدید به سر ممکن است باعث آسیب به عصب های حساس در گوش داخلی یا مغز بشود.
3_ عفونت گوش:
التهاب و عفونت گوش میانی، شایع ترین علت افت شنوایی در کودکان است و گاهی اوقات بر بزرگسالان نیز تاثیر می گذارد. عفونت می تواند باعث آسیب شدید گوش و شنوایی شود، همچنین آسیب عفونت گوش می تواند باعث کم شنوایی مزمن یا دائمی شود.
4_سر و صدای زیاد:
قرار گرفتن در معرض صدای بلند ماشین آلات در محل کار یا در کنسرت موسیقی، باشگاه ها، رویدادهای ورزشی، موتور سیکلت و غیره در درازمدت یا حتی در یک لحظه می تواند باعث صدمه و آسیب رسیدن به شنوایی و سلول های مویی گوش داخلی بشود و اغلب موجب کاهش شنوایی دائمی و وزوز گوش می شود و می تواند یک خطر جدی برای شنوایی شما باشد.
5_مشکلات ژنتیکی و سابقه ی فامیلی:
از دست دادن شنوایی در هنگام تولد، افت شنوایی مادرزادی نامیده می شود، که حدود 90 %از نوزادانی که دارای مشکلات افت شنوایی مادرزادی هستند، از والدین شنوا متولد می شوند. بیماری هایی که می توانند باعث کاهش شنوایی مادرزادی شوند، عبارتند از: عفونت های حاملگی مانند سرخچه، سیتومگالوویروس، توکسوپلاسموز، تبخال یا سیفلیس، به علاوه، نوزادان در زایمان زودرس در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
نکات دیگر علل پیرگوشی:
- در بیشتر موارد علت پیرگوشی، تغییرات گوش داخلی فرد است، كه با بالا رفتن سن به وجود می آید، اما تغییرات گوش میانی یا تغییرات كلی در راه عصبی شنوایی به مغز نیز ممكن است سبب بروز كم شنوایی شوند.
- پیرگوشی ممكن است در اثر تغییر در ذخیره خونی گوش ایجاد شود، این حالت دربیماری قلبی، فشار خون بالا، اختلالات رگی ناشی از دیابت یا دیگر اشكالات خونی به وجود می آید.
- کساني که مشکل پير گوشي دارند، به همان اندازه هم قدرت گفتارشان دچار مشکل مي شود، آنها داده ها را ممکن است بشنوند ولي نمي توانند از هم تشخیص دهند، که تنها راه درمان آن استفاده از سمعک است.
- پیرگوشی غالبا در هر دو گوش است و هر دو را به یك اندازه تحت تاثیر قرار می دهد. از آنجا كه روند افت_شنوایی تدریجی است، افرادی كه دچار پیرگوشی می شوند، ممكن است متوجه كم شدن شنوایی خود نشوند.
مطالب مرتبط